Ο Samuel Beckett ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες, ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς, εκφραστής ενός μυστηριώδους λογοτεχνικού ρεύματος που όμοιο του δύσκολα θα βρει κανείς.
Οι εμπειρίες του κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – ανασφάλεια, σύγχυση, εξορία, πείνα, στέρηση – ήταν αυτές που τον διαμόρφωσαν καλλιτεχνικά. Έμεινε γνωστός για το έργο του “Περιμένοντας τον Γκοντό”, στο οποίο εξετάζει τα πιο βασικά πράγματα της ζωής με ένα μοναδικό λιτό και ακραίο χιούμορ…
Ο Samuel Beckett
Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1906 στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Μαθήτευσε στο Portora Royal School, στο ίδιο σχολείο που είχε μαθητεύσει και ο Όσκαρ Ουάιλντ. Ο νεαρός Samuel αγαπούσε τις γλώσσες και ιδιαίτερα τα Γαλλικά και Ιταλικά και συνήθιζε να διαβάζει μανιωδώς τα έργα του Δάντη. Το 1927 λαμβάνει το πτυχίο του από το Trinity College του Δουβλίνου και το 1928 δίνει διαλέξεις Αγγλικών στο École Normale Supérieure του Παρισιού, τις οποίες παρακολουθούν ως φοιτητές ο Σαρτρ και η Σιμόν ντε Μποβουάρ. Στο Παρίσι συναντά τον Τζέιμς Τζόυς και οι δύο Ιρλανδοί αναπτύσσουν μια στενή φιλική και πνευματική σχέση. Ο Μπέκετ επηρεάζεται λογοτεχνικά από τον Τζόυς, μέχρι να αναπτύξει το μοναδικό προσωπικό του στυλ.
Όταν τα ναζιστικά στρατεύματα εισέβαλαν στη χώρα, ο συγγραφέας έγινε μέλος της Γαλλικής Αντίστασης. Οι εμπειρίες του, η ματαιότητα και το παράδοξο του πολέμου είναι φανερά στα έργα του. Ο κόσμος σύμφωνα με τον Μπέκετ είναι γεμάτος με αιωρούμενες απορίες, αδιεξοδα και απελπισία. Το έργο του “Περιμένοντας τον Γκοντό” είναι το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτής του της κοσμοθεωρίας.
Επέλεξε τη Γαλλική ως τη γλώσσα συγγραφής του, γράφοντας χωρίς ύφος και χωρίς να γίνεται “σκλάβος” της γραμματικής και των κανόνων. Οι σχολιαστές τον έχουν χαρακτηρίσει μεταμοντέρνο αλλά και ως εμπνευστή του θεάτρου του παραλόγου. Στα έργα του εκφράζεται η αναρχία της σκέψης του και το παράδοξο.
To 1969 του απονέμεται το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το οποίο αρνείται να παραλάβει και παραχωρεί τα χρήματα σε πρωτοποριακούς ζωγράφους, καλλιτέχνες και σκηνοθέτες. Μεγαλώνοντας, αποφάσισε να αποσυρθεί και περνάει τα τελευταία του χρόνια απομονωμένος στο Παρίσι.
To τέλος για τον μοναδικό αυτό λογοτέχνη γράφεται στις 22 Δεκεμβρίου του 1989.
Αποφθέγματα
“We are all born mad. Some remain so.”
“We are all born mad. Some remain so.”
“All of old. Nothing else ever. Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.”
“You’re on Earth. There’s no cure for that.”
“Try again. Fail again. Fail better.”
“I can’t go on, I’ll go on.”
