Ήταν 17 Φεβρουαρίου του 1963, όταν στο Μπρούκλιν έβλεπε για πρώτη φορά το φως ο άνθρωπος που έμελλε να σημαδέψει μία και για πάντα το παγκόσμιο μπάσκετ, ο Michael Jeffrey Jordan. Ο “αδιαμφισβήτητα κορυφαίος μπασκετμπολίστας της ιστορίας”, όπως αναφέρει στο bio του η επίσημη ιστοσελίδα του ΝΒΑ.
Για πολλά χρόνια οι Αμερικάνοι, σχεδόν με το ίδιο πάθος που οι Αργεντινοί αναζητούν τον διάδοχο του Diego Maradona εδώ και δεκαετίες, προσπαθούν να βρουν -ανά εποχή- ποιος είναι εκείνος ο παίκτης που θα μπορεί να σταθεί στην ίδια πρόταση με τον Air Mike. Kobe Bryant και Lebron James θα μπορούσαν, αλλά και πάλι, απέχουν αρκετά.
Ο Michael Jordan είναι ο κορυφαίος της ιστορίας του μπάσκετ. Ίσως και ο κορυφαίος στην ιστορία των σπορ, όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται αυτό. Υπάρχουν όμως κάποιοι συγκεκριμένοι λόγοι που οδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Αρχικά, ο θυμός εκείνων που έχουν αντίθετη άποψη. Κάτι που προέρχεται κυρίως από την ίδια την προσωπικότητα του Jordan που μόνο ταπεινός και μετριόφρων δεν ήταν όσον αφορά τις ικανότητές του. Αλλά αυτό έβγαινε και στο παρκέ ή πιο ορθά, σχεδόν αποκλειστικά εκεί.
Υπήρχε λοιπόν μία τέλεια ισορροπία προσωπικότητας, αυτοπεποίθησης, ταλέντου και ικανοτήτων. Πολλοί στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού υποστήριζαν πως ο Jordan ήταν ένα δημιούργημα της Nike. Στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο: Ο Air έβαλε τη Nike σοβαρά στο παιχνίδι. Όπως ακριβώς έβαλε και τους ίδιους τους Chicago Bulls, καθιστώντας τους την ομάδα-σύμβολο των 90s, σε οποιοδήποτε άθλημα.
Έπειτα, οι τίτλοι και ο τρόπος με τον οποίο κατακτήθηκε ο κάθε ένας από αυτούς, καθώς και οι προσωπικές διακρίσεις. 6 Πρωταθλήματα του ΝΒΑ, που μεταφράζονται σε δύο three-peat σε δύο διαφορετικές, εξίσου ανταγωνιστικές, περιόδους της λίγκας, τη στιγμή μάλιστα που είχε κάνει ένα διάλειμμα για να ασχοληθεί με το μπέιζμπολ.
Ισάριθμα βραβεία MVP των τελικών για τον ίδιο, συν 5 βραβεία MVP της κανονικής περιόδου, 10 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος (μ.ο. καριέρας 30,1 π., περισσότεροι από οποιονδήποτε, οποτεδήποτε), 11 φορές στην All-NBA Team και 9 φορές στην καλύτερη Αμυντική Πεντάδα του πρωταθλήματος (κάτι που μαρτυρά την πληρότητά του, με την απόλυτη έννοια του όρου), plus 14 All Star Games.
Παράλληλα και συμπληρωματικά με τα παραπάνω, τα clutch shots, που με μεγαλύτερη συχνότητα από οποιονδήποτε άλλο ο Jordan έπαιρνε και ασφαλώς, έβαζε. 25 συνολικά με πρώτο εκείνο το jump shot εναντίον της Ιντιάνα στις 11 Νοεμβρίου του 1984 και τελευταίο το διασημότερό του, το περίφημο The Shot.
Στο Game 6 των τελικών του ΝΒΑ (14 Ιουνίου του 1998) στο Delta Center της Γιούτα, απέναντι στους Jazz, ο Mike θα ξαπλώσει αρχικά στο παρκέ τον προσωπικό του αντίπαλο Bryon Russell και θα σκοράρει για το τελικό 87-86, 5,2 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Περιττό να αναφέρουμε πως η συγκεκριμένη φάση έγινε αφίσα σχεδόν σε κάθε τοίχο εφηβικού δωματίου στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλά άλλα σημεία του πλανήτη.
Σημαντικό ρόλο στο legacy του Jordan έπαιξαν τόσο οι εποχές που έπαιξε στο ΝΒΑ όσο και οι αντίπαλοι που αντιμετώπισε σε όλη του την πορεία. Κατάφερε να σταθεί τόσο στο πολύ σκληρό στυλ παιχνιδιού των 80s, όσο και στη μετάβαση του διαστημικού ρυθμού και της τακτικής των 90s.
Οι Lakers του Magic και οι Celtics του Bird, τα Bad Boys του Ντιτρόιτ, o Reggie Miller, o Dominique Wilkins, ο Julius Erving, ο Charles Barkley, o Clyde Drexler και ένα σωρό άλλοι παικταράδες βρέθηκαν κατά καιρούς στο δρόμο του MJ στο δρόμο του για την κορυφή.
Οι πιο δημοφιλείς φράσεις του
- Απέτυχα ξανά και ξανά στη ζωή μου. Γι’ αυτό και τελικά πέτυχα.
- Το ταλέντο κερδίζει αγώνες. Η ομαδική δουλειά και το μυαλό κερδίζουν πρωταθλήματα.
- Μπορώ να δεχτώ την αποτυχία, ο καθένας αποτυγχάνει σε κάτι. Δεν μπορώ να δεχτώ
- όμως το να μην προσπαθήσω.
- Κάποιοι θέλουν να πετύχουν, κάποιοι εύχονται να πετύχουν και λίγοι το προσπαθούν πραγματικά.
- Κάποια μέρα μπορεί να με δεις να παίζω στα 50 μου. Μη γελάσεις. Τα όρια είναι πολύ συχνά μια ψευδαίσθηση.
- Παίξε, διασκέδασε, απόλαυσε όλη τη διαδικασία.
- Πάντα πίστευα πως η σκληρή δουλειά φέρνει αποτελέσματα.