Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού μοιράζει το χρόνο τους ανάμεσα σε Αθήνα και Λονδίνο. Το βασικό του ζητούμενο για την αθηναϊκή βάση του ήταν η δημιουργία ενός σύγχρονου σπιτιού, χωρίς να αλλοιωθεί η δομή ή τα μορφολογικά στοιχεία του διαμερίσματος.
Η νέα πρόταση, λοιπόν, βασίστηκε ακριβώς σε αυτό. Στόχος της επέμβασης που σχεδίαζε και εκτέλεσε το αρχιτεκτονικό γραφείο Fotis Zapantiotis ήταν να λειτουργήσει σημειακά και με έναν νέο συνεκτικό τρόπο να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της σύγχρονης καθημερινότητας του ιδιοκτήτη.
Διατηρώντας τα όρια του προϋπάρχοντος χώρου και με τις βασικές του λειτουργίες να παραμένουν στην αρχική τους θέση, η τυπολογία του διαμερίσματος της εποχής διαιρεί την κάτοψη σε πέντε μέρη: χολ εισόδου, κουζίνα, λουτρό, υπνοδωμάτιο και καθιστικό.
Η στιβαρότητα των συμπαγών, διακριτών χώρων και τα όριά τους παραμένουν, ενώ επιχειρείται μία μόνο αλλαγή. Αφαιρείται ένας διαχωριστικός τοίχος και έτσι ο χώρος της εισόδου και της κουζίνας, που στην προηγούμενη διαρρύθμιση παρέμεναν αποκομμένοι και τυφλοί, νοηματοδοτούνται διαφορετικά και αποκτούν την δική τους πολλαπλή σημασία στην ζωή και χρήση της κατοικίας.
Δημιουργούνται νέοι χωρικοί και λειτουργικοί συσχετισμοί με τον χώρο του καθιστικού, ενώ δίνεται η δυνατότητα ενιαίου σχεδιασμού των εσωτερικών όψεων που προκύπτουν.
Την θέση του συμπαγούς τοίχου που χώριζε το χολ της εισόδου από την κουζίνα, παίρνει η κεντρική ξύλινη κατασκευή, κομμάτι μιας ευρύτερης χειρονομίας που ξεκινά από την είσοδο και καταλήγει στον χώρο του υπνοδωματίου. Ως ενοποιητικό στοιχείο, η κατασκευή από ξύλο ελληνικής καρυδιάς, γίνεται το κέντρο της κάτοψης, το σημείο αναφοράς του σπιτιού και αποκτά χρηστικό ρόλο -εξοπλισμός κουζίνας, θέση εργασίας/γραφείο, αποθηκευτικά ερμάρια.
Η μεταλλική κατασκευή της εισόδου με τους κρυφούς αποθηκευτικούς χώρους και την βιβλιοθήκη και το κινητό πάνελ του καθρέφτη, συστήνει διαφορετικά την έννοια του τοίχου-ορίου και το διαμέρισμα αποκτά απρόσμενες φυγές και θεάσεις προς την πόλη, σχεδόν από κάθε σημείο του. Οι οροφές, οι τοίχοι και τα επιμέρους διακοσμητικά στοιχεία της εποχής, αποδίδονται με τον ίδιο χρωματισμό, με στόχο την ομοιογένεια και την πλαστική έκφραση των art deco χαρακτηριστικών, σε μια κατοικία που καλείται να συγκεράσει ετερογενή στοιχεία.
Οι σημειακές επεμβάσεις στο διαμέρισμα, σε αντίθεση με το ομοιογενές μονόχρωμο περιβάλλον, υλοποιούνται με διακριτά υλικά (κόκκινη ελληνική καρυδιά, σκούρο μαύρο για τις μεταλλικές κατασκευές) δημιουργώντας έναν ήρεμο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στο προϋπάρχον κέλυφος και τις νέες κατασκευές.
Πηγή: Casaviva.gr