Το ελληνικό κρασί έχει πραγματοποιήσει εξαιρετικά σημαντικά βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια. Αυτό ισχύει όχι μόνο για την παραγωγή και την ποιότητα εκλεκτών κρασιών αλλά και σε ένα γενικότερο πλαίσιο της εικόνας του ελληνικού αμπελώνα -και ασφαλώς του επώνυμου οίνου- όπως προβάλλεται τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. Το Ξινόμαυρο είναι μία από τις πλέον εμβληματικές και αξιόλογες γηγενείς ποικιλίες και μία από τις πιο χαρακτηριστικές για την οινοποιία της βορείου Ελλάδος.
Η International Xinomavro Day ορίστηκε -από το 2019- την 1η Νοεμβρίου, που παραδοσιακά συμπίπτει με την πλήρη ολοκλήρωση του τρύγου της ποικιλίας. Αποτελεί μία πρωτοβουλία της ένωσης “Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος”, η οποία θέλοντας να αναδείξει τη μοναδικότητα του Ξινόμαυρου προχώρησε σε αυτή την πρωτοποριακή κίνηση που συμβάλει στην προβολή και προώθησή του, σύμφωνα με τις διεθνείς τάσεις και κινήσεις.
Ξινόμαυρο: Η ποικιλία
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος το όνομά του προέρχεται από το ξινό και το μαύρο. Από πολλούς έχει βαπτιστεί ως το ελληνικό Nebbiolo, θυμίζοντας αρκετά τη σπουδαία ποικιλία του Πιεμόντε. Είναι όμως και αρκετά απαιτητικό ως προς τις προδιαγραφές του: Χρειάζεται κατάλληλο terroir και αυξημένη φροντίδα, όπως επίσης και ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες για να αποδώσει τα μέγιστα. Κατορθώνει όμως πάντοτε να εκπλήσσει με τον χαρακτήρα του, δίνοντας vin de garde ερυθρούς οίνους και μάλλον εκρηκτικά ροζέ.
Η πλειοψηφία των κρασιών από Ξινόμαυρο δίνουν έντονες ξηρές τανίνες και υψηλή οξύτητα. Είναι επίσης εξαιρετικά φιλικά προς την παλαίωση, δηλαδή βελτιώνονται αισθητά με την πάροδο του χρόνου. Μαζί με το Αγιωργίτικο θεωρούνται οι ευγενέστερες ερυθρές ελληνικές ποικιλίες και είναι τρομερά πολύτιμο για την οινοποιία της Βόρειας Ελλάδας. Την ποικιλία συναντά κανείς στα ερυθρά κρασιά ΠΟΠ Νάουσα, ΠΟΠ Αμύνταιο, ΠΟΠ Γουμένισσα και ΠΟΠ Ραψάνη, καθώς και στα αφρώδη κρασιά του Αμυνταίου (ΠΟΠ Αμύνταιο).
Τα χαρακτηριστικά του κρασιού
Συνήθως η ποικιλία του Ξινόμαυρου αξιοποιείται σε ερυθρούς οίνους με υψηλές οξύτητες, έντονο τανινικό φορτίο και μέτριο σώμα. Το χρώμα του κυμαίνεται από ανοιχτό ρουμπινί μέχρι έντονο κεραμιδί για τα κόκκινα και από σομόν μέχρι ροδί για τα ροζέ – είναι ένας από τους παράγοντες που εξαρτώνται από την οινοποίηση και την παλαίωση.
Κυριαρχούν σε αυτό τα αρώματα ντομάτας (σε κάθε εκδοχή της) και ελίάς, με μπόλικες φρουτώδεις νότες και γήινο και φυτικό χαρακτήρα.
To pairing
Το Ξινόμαυρο μπορεί να αποτελέσει έναν έξυπνο συνοδοιπόρο για το φαγητό. Συνοδεύει αρκετά ικανοποιητικά τυρένιες pastas (πχ cacio e pepe), ριζότο μανιταριών, ψητό κοτόπουλο και χοιρινό. Ακόμη ιδανικότερο θεωρείται για πιάτα με αρνί ή και στιφάδο. Μπορεί να αποδειχθεί ευχάριστη έκπληξη και για μία dry-aged μπριζόλα, καθώς οι τανίνες βοηθούν αρκετά στον καθαρισμό του ουρανίσκου. Τέλος, είναι έξοχο με παλαιωμένα τυριά.
