Τη γνωστή ατάκα για το πως η τέχνη μιμείται την ζωή μάλλον την έχεις ξανακούσει. Από το κλισέ αυτό, ενδεχομένως παρά τα όσα πίστευες μέχρι σήμερα, δεν έχουν γλιτώσει και κάποιες από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες τρόμου αλλά και μερικά από τα καλύτερα ψυχολογικά θρίλερ στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Ιδού δέκα πολύ χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις.
Προσοχή: Εννοείται ότι ακολουθούν spoilers, σε περίπτωση που δεν έχεις δει ακόμα κάποια απ’ αυτά.
Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες
Η ταινία – Μια ομάδα εφήβων καταδιώκεται από το φάντασμα ενός παραμορφωμένου από εγκαύματα ψυχασθενούς ονόματι Freddy Krueger. Αλλιώς, ο Wes Craven σκηνοθετεί την ταινία που τον καταξίωσε σε ένα ευρύτερο κοινό. Μαζί, και τον Johnny Depp στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση.
Η αληθινή ιστορία – Αν και ιστορία είναι πέρα για πέρα φανταστική (προφανώς), ο ίδιος ο Craven, που εκτός από τη σκηνοθεσία, υπέγραψε και το σενάριο της ταινίας αυτής, έχει αναφέρει σε συνεντεύξεις του ότι την έμπνευσή του για τον «Εφιάλτη…» την οφείλει σε ένα άρθρο που διάβασε κάποτε στους Los Αngeles Times. Το άρθρο αυτό αναφερόταν σε μια ομάδα μεταναστών από την Καμπότζη που πέθαναν από καρδιακή προσβολή ενώ κοιμόντουσαν, πιθανότατα -σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα- λόγω του τρόμου που βίωσαν στον ύπνο τους ελέω κάποιου εφιάλτη.
> Θα δούμε τους Multiversal Avengers στο Doctor Strange 2
Ψυχώ
Η ταινία – Στο κλασικό αριστούργημα του Alfred Hitchcock, η Janet Leigh υποδύεται μια υπάλληλο η οποία, αφού «έβαλε χέρι» στα λεφτά του αφεντικού της, το σκάει για να ζήσει τη μεγάλη ζωή. Ωστόσο, από κάποιο παιχνίδι της μοίρας, θα βρεθεί στο Μοτέλ του Norman Bates, χαρίζοντάς τελικά στο φιλοθεάμον κοινό μια από τις πιο αναγνωρίσιμες σκηνές φόνου στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η αληθινή ιστορία – Ο συγγραφέας της ομώνυμης νουβέλας πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία, Robert Bloch, εμπνεύστηκε από την ιστορία του Ed Gein, έναν κατά συρροή δολοφόνο που έδρασε την δεκαετία του ’50 στο Wiscconsin των Ηνωμένων Πολιτειών. Για την ακρίβεια, o Bloch ξεκίνησε να γράφει το βιβλίο το 1957, την εποχή δηλαδή που η σύλληψη του Gein αποτελούσε πρώτη είδηση στα Μέσα, αντλώντας μεν έμπνευση από αυτή, αποφεύγοντας δε να αναφέρει στο έργο του συγκεκριμένες λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να το σχετίσουν με την υπόθεση.
Ο Εξορκιστής
Η ταινία – Με βάση την ομώνυμη νουβέλα του William Peter Blatty, ο William Friedkin σκηνοθετεί την ταινία από την οποία «γεννήθηκε» το είδος των θρίλερ με εξορκισμούς (μαζί, και όλα τα σχετικά κλισέ). Η ερμηνεία της Linda Blair στον ρόλο της πιτσιρίκας που έχει τον δι@ολο στο κορμί της έχει γράψει ιστορία.
Η αληθινή ιστορία – Ο Blatty έχει δηλώσει πως έμπνευσή του για το βιβλίο υπήρξε η ιστορία κάποιου νεαρού ονόματι Roland Doe (σ.σ. πρόκειται περί ψευδωνύμου), που λέγεται ότι δαιμονίστηκε το 1949. Μάλιστα, η ιστορία του Doe έγινε ιδιαιτέρως γνωστή την εποχή εκείνη κυρίως επειδή στον εξορκισμό του ενεπλάκη και η «επίσημη» ρωμαιοκαθολική εκκλησία.
Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι
Η ταινία – Το καλτ διαμαντάκι του Tobe Hooper αποτελεί τον θεμέλιο λίθο ενός ολόκληρου κινηματογραφικού υποείδους, αυτού που κάποιος ψυχάκιας παίρνει στο κατόπι μια παρέα πιτσιρικάδων και τους ξεπαστρεύει έναν προς έναν με πριονοκορδέλα / μαχαίρα / γάντι / ελβετικό σουγιά κλπ κλπ κλπ -η βασική ιδέα παραμένει η ίδια, το μόνο που αλλάζει είναι το «εργαλείο» με το οποίο ο «κακός» της υπόθεσης ετοιμάζει τα κοψίδια του.
Η αληθινή ιστορία – Όπως ίσχυσε και για την περίπτωση του «Ψυχώ», έτσι κι εδώ πηγή έμπνευσης υπήρξε ο Ed Gein, στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν κατόπιν της σύλληψής του εννιά μάσκες καμωμένες από ανθρώπινο δέρμα. Μικρή λεπτομέρεια: Μάσκα από ανθρώπινο δέρμα φορούσε και ο serial killer της ταινίας, ονόματι (τυχαίο;) «Leatherface».
