Το κρασί είναι ένα ευγενές ποτό, γι’αυτό πρέπει να έχει και την ανάλογη μεταχείριση. Το σερβίρισμα του είναι μία ιεροτελεστία. Ένα τελετουργικό που ακολουθεί ορισμένους κανόνες.
1. Τα ποτήρια πρέπει να είναι γυάλινα, διάφανα και κολονάτα. Τα χρωματιστά, εκτός από αμφιβόλου αισθητικής, στερούν από την απόλαυση του κρασιού το οπτικό στοιχείο, ενώ οι ασημένιες ή μπρούντζινες μεσαιωνικές υπερπαραγωγές, προτείνονται μόνο εφόσον σε λένε Αρθούρο και ζεις στο Κάμελοτ.
2. Αν θέλεις να δροσίσεις το κρασί τόσο πριν όσο και μετά το άνοιγμά του, απόφυγε να το βάλεις στο ψυγείο -μια παγοθήκη είναι προτιμότερη και θα το κρυώσει στο μισό χρόνο (ιδιαίτερα αν προσθέσεις και αλάτι).
3. Για την ομοιόμορφη πτώση της θερμοκρασίας της φιάλης, εκτός από πάγο, πρόσθεσε στην παγοθήκη και νερό. Υπάρχουν παγοθηκές και για καράφες (στις οποίες μεταγγίζουμε απαραιτήτως τα παλαιωμένα ερυθρά, όπως και τα αξιόλογα νεαρά ερυθρά).
4. Αν δεν είσαι εξπέρ στη χρήση τιρμπουσόν, δεν είναι ντροπή να προτιμήσεις κάποιο ανοιχτήρι από αυτά με τις λαβές στο πλάι, που ανασύρει μόνο του το φελλό. Τη δουλειά σου θα την κάνεις εξίσου καλά και χωρίς ατυχήματα.
5. Το σπάσιμο του φελλού δεν ισοδυναμεί με το τέλος του κόσμου. Τοποθετώντας το ανοιχτήρι πλαγιαστά, ξανατρύπησέ τον με πολύ αργές κινήσεις και για σιγουριά, προτού τον τραβήξεις απαλά. Το τελευταίο γενικώς δεν ενδείκνυται, αλλά ούτως ή άλλως κάθε ελπίδα για ένα τέλειο άνοιγμα της φιάλης έχει ήδη χαθεί.
6. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αναγάγεις το άνοιγμα της φιάλης σε υπερθέαμα. Όσο λιγότερο θόρυβο κάνει ο φελλός κατά την έξοδό του τόσο το καλύτερο.
7. Με το που ανοίξεις το κρασί και προτού το σερβίρεις, μύρισε το φελλό – θα σου «πει» πολλά για το περιεχόμενο πριν ακόμα το δοκιμάσεις. Ακόμα και άσχετος να είσαι, θα καταλάβεις τουλάχιστον αν το κρασί είναι χαλασμένο.
8. Μια υφασμάτινη πετσέτα είναι πάντα απαραίτητη τόσο για να μη βρέχονται τα χέρια κάθε φορά που βγάζεις τη φιάλη από τη παγοθήκη, όσο και δεμένη σαν «γραβάτα» στο λαιμό του μπουκαλιού, για τις σταγόνες που τυχόν θα τρέξουν.
9. Τα drop stop παντός είδους είναι αντιαισθητικά δεν πα’ να είναι και ασημένια.
10. Εάν πρόκειται να σερβίρεις (σε ένα δείπνο για παράδειγμα) διαφορετικά κρασιά, η σειρά είναι: πρώτα τα λευκά από τα ερυθρά, τα φρέσκα από τα παλαιωμένα και τα ξηρά από τα γλυκά και ημίγλυκα.
