Το 2002 κυκλοφόρησε η ταινία “Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης” του Μάρτιν Σκορτσέζε, η οποία βασίστηκε στο ομότιτλο βιβλίο του Χέρμπερ Άσμπουρι, και κέρδισε 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Όσον αφορά την υπόθεση, στις αρχές του 1860, κι ενώ η Αμερική υπέφερε από τον εμφύλιο πόλεμο, στη Νέα Υόρκη μια άλλη μάχη ξεκινούσε. Στα «Πέντε Σημεία» (Five Points) της Νέας Υόρκης οι συγκρούσεις των ντόπιων (γεννημένοι στην Αμερική απόγονοι Άγγλων προτεσταντών μεταναστών) με τους Ιρλανδούς και Ιταλούς μετανάστες έκανε την περιοχή πολύ επικίνδυνη. Στο κέντρο αυτών των αναταραχών εκτυλίσσεται η ιστορία του Άμστερνταμ Βάλον, γιο του αρχηγού των μεταναστών, που αφού βγαίνει από το ορφανοτροφείο αναζητά το φονιά του πατέρα του, τον Μπιλ τον “Χασάπη” για να πάρει εκδίκηση…
Στην ταινία κεντρικός πρωταγωνιστής είναι ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις στον ρόλο του Μπιλ “ο Χασάπης” Κάτινγκ, ένα πρόσωπο που δεν ήταν φανταστικό, δεδομένου ότι ο αληθινός “Μπιλ ο Χασάπης” (Bill the Butcher) ονομαζόταν Ούίλιαμ Πουλ και ήταν ένας από τους πιο διαβόητους γκάνγκστερ κατά των μεταναστών στην αμερικανική ιστορία.
Η εκφοβιστική, βίαιη ιδιοσυγκρασία του Πουλ ενέπνευσε τον βασικό πρωταγωνιστή του βιβλίου του Χέρμπερ Άσμπουρι “The Gangs Of New York: An Informal History of the Underworld” (1928) – βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα -, ήταν όμως και αυτή που οδήγησε στην δολοφονία του σε ηλικία 33 ετών.
Ουίλιαμ Πουλ – Ο βίαιος γιος ενός χασάπη
Ο Ουίλιαμ Πουλ γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1821, στο βόρειο Νιου Τζέρσι, και ήταν γιος κρεοπώλη. Όταν ήταν 10 ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του και τελικά ανέλαβε το οικογενειακό κατάστημα στην αγορά της Ουάσιγκτον στο Κάτω Μανχάταν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1850, παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιο, τον Τσαρλς, και ζούσε σε ένα μικρό σπίτι στην οδό Christopher 164, κοντά στον ποταμό Χάντσον. Είχε καλές αναλογίες και ένα όμορφο πρόσωπο που στόλιζε ένα παχύ μουστάκι.
Σύμφωνα με τους New York Times: “Ήταν ένας μαχητής, έτοιμος για δράση όταν πίστευε ότι είχε προσβληθεί. Και ενώ οι τρόποι του, όταν δεν ήταν νευριασμένος, χαρακτηρίζονταν γενικά από πολλή ευγένεια, το πνεύμα του ήταν υπεροπτικό και αυταρχικό… Δεν ανέχονταν καμία προσβολή από κάποιον που θεωρούσε τον εαυτό του τόσο δυνατό όσο αυτός.”
Το βρώμικο στυλ μάχης του Πουλ τον έκανε έναν από τους πιο γνωστούς και σκληρούς πυγμάχους της χώρας. Έβγαζε με ευκολία τα μάτια των αντιπάλων του, και ήταν πολύ καλός με τα μαχαίρια, λόγω της δουλειάς του.
Αρχηγός Συμμορίας
Ο Ουίλιαμ Πουλ έγινε αρχηγός των Bowery Boys, μιας εθνικιστικής, αντικαθολικής, αντι-ιρλανδικής συμμορίας στο Μανχάταν. Η συμμορία του συνδέθηκε με το ξενοφοβικό, φιλό-Προτεσταντικό πολιτικό κίνημα Know-Nothing, το οποίο άκμασε στη Νέα Υόρκη τις δεκαετίες του 1840 και του 50. Το δημόσιο πρόσωπο αυτού του κινήματος ήταν το Αμερικανικό Κόμμα (American Party), το οποίο υποστήριζε ότι οι Ιρλανδοί μετανάστες θα κατέστρεφαν τις δημοκρατικές και προτεσταντικές αξίες των ΗΠΑ.
Από την άλλη, ο Πουλ και Bowery Boys εμπλέκονταν σύχνά σε μάχες με τους με τους Ιρλανδούς Dead Rabbits, οι οποίοι κρατούσαν ραβδιά στην κορυφή των οποίων υπήρχαν κεφάλια κουνελιών. Οι μάχες μεταξύ τους μπορεί να διαρκούσαν και 48 ώρες. Δεκάδες οι νεκροί και εκατοντάδες οι τραυματίες που άφηναν πίσω τους. Μετά αναδιοργανωνόντουσαν και ο κύκλος του αίματος συνεχιζόταν.
Ο μεγάλος εχθρός του Πουλ ήταν ο Ιρλανδός Τζον Μόρισεϊ, ένας πολύ φημισμένος πυγμάχος, γνωστός και ως “Old Smoke”. Η μεταξύ τους βεντέτα αναπτύχθηκε όταν ο Μόρισεϊ αναδείχτηκε ισχυρός πολιτικός και βουλευτής των ΗΠΑ από τη Νέα Υόρκη, μεταξύ 1867 και 1871, με την υποστήριξη του του Δημοκρατικού Κόμματος Tammany Hall, το οποίο ήταν υπέρ των μεταναστών. Η θανατηφόρα σύγκρουση μεταξύ τους φαινόταν αναπόφευκτη λόγω των κομματικών διαφορών, του φανατισμού και του εγώ τους.
Βρώμικη Mάχη
Στις 8 Αυγούστου 1854 κανονίστηκε αγώνας μεταξύ του Πουλ και του Μόρισσεϊ στη γωνία της οδού «West and Amos-street». Σύμφωνα με ρεπορτάζ εφημερίδας, για κάποια δευτερόλεπτα ο ένας γύριζε γύρω από τον άλλο, μέχρι που ο Μόρισσεϊ εξαπέλυσε την αριστερή γροθιά του. Ο Πουλ την απέφυγε, πέταξε τον Μόρισσεϊ στο έδαφος, ανέβηκε από πάνω του, και τον χτύπησε τόσο πολύ άσχημα που τον παραμόρφωσε. Ο Μόρισσεϊ φώναξε “Αρκετά”, παραδεχόμενος της ήττα του.
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1855, δύο μέλη της ομάδας του Μόρισσεϊ, ο Λούις Μπάικερ και ο Τζιμ Τέρνερ, πυροβόλησαν και τραυμάτισαν θανάσιμα τον Bill the Butcher στο Stanwix Hall, ένα σαλούν στο Broadway.
“Αντίο παιδιά, πεθαίνω σαν γνήσιος Αμερικανός”
Χρειάστηκαν 11 ημέρες για να πεθάνει ο Ουίλιαμ Πουλ. Η σφαίρα δεν μπήκε στην καρδιά του, αλλά μάλλον σταμάτησε στον προστατευτικό του σάκο. Τελικά, στις 8 Μαρτίου του 1855, ο Bill the Butcher υπέκυψε στις πληγές του. Τα τελευταία του λόγια ήταν, “Αντίο παιδιά, πεθαίνω σαν γνήσιος Αμερικανός”.
Ο Πουλ θάφτηκε στο νεκροταφείο Greenwood στο Μπρούκλιν, στις 11 Μαρτίου του 1855. Χιλιάδες υποστηρικτές του πήγαν να τον αποχαιρετήσουν και να λάβουν μέρος στην πομπή. Η δολοφονία προκάλεσε θόρυβο και οι ντόπιοι είδαν τον Πουλ ως έναν μάρτυρα του σκοπού τους. Η New York Herald έγραψε, “Δημόσιες τιμές με μεγαλοπρέπεια στη μνήμη του πυγμάχου -ενός ανθρώπου του οποίου η ζωή στο παρελθόν έχει πολλά να καταδικάσει και πολύ λίγα για να επαινέσει”.
